مريم جون
خيلي وقتها انسان صرف ديگرانه...
آدمها نارو واسه خودشون ميخوان بدون اينكه بگن چرا به چه دليل. تو خوب ميدوني من چي مي گم
ادمها نمي گن چرا مي خوانت اما با يد هميشه تو مشكلات و غمها كنارشون باشي اما همين آدمها زمان شادي به دست فراموشي مي سپارنت و فردا با صداي خواب آلود و بدون هيچ حس قريبي مي گن سلام.
اره اين من و توييم كه باز با آغوش باز از انها استقبال مي كنيم.
شايد اين لطفه كه خدا به ما عطا كرده.
خيلي وقتها تو حتي نمي توني مال دل خودت باشي.
اره بهتر بگم ما بايد رابينهود باشيم.
