تقديم به تو به پاس كوشش براي آگاه كردن انسانها از عظمتي كه درون آنهاست و از آن بي خبرند... نوشته آندره ژيد براي ايران درودي
در راه خود بايد شكفت وآزاد كرد ، بايد تجربه كرد بوييدن باران و راز شكفتن گل را در اين بهار سحر انگيز
بيا تابرايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است
و تنهايي من شبيخون حجم ترا پيش بيني نمي كرد
و خاصيت عشق اين است
كسي نيست
بيا زندگي را بدزديم آن وقت
ميان دو ديدار قسمت كنيم
بيا با هم از حالت سنگ چيزي بفهميم
بيا آب شو مثل يك واژه در سطر خاموشي ام
بيا ذوب كن در كف دست من جرم نوراني عشق را
مرا گرم كن
